Sophie, Marilise en Bustripjes

Ik weet al niet meer wat er maandag te beleven was, maar het was sowieso niet boeiender dan dinsdag, want toen kwamen Lise en Soof aan! Na tweeënhalfuur met de bus en een uur op het vliegveld - een uurtje wat ik heb besteed met het zoeken van stopcontacten, erg vermakelijk- zag ik eindelijk 2 bekend voorkomende blonde dames door de deuren komen. Helemaal plat geknuffeld zijn we toen even snel wat gaan eten en de bus terug naar Salamanca gepakt. In de bus even goed bijgepraat en de rest van ons ‘avondeten’ opgegeten. Aangekomen in Salamanca onze spullen gedumpt en nog even gaan rondlopen door de stad. Helaas staat er een heel groot ding in het midden van Plaza Mayor waardoor dat moment dat je er aankomt iets minder indrukwekkend was, maar toch nog steeds wel gaaf. Daarna nog naar de kathedraal gegaan by night en wat barretjes langsgelopen; ging ik laten zien waar ik normaal allemaal naar toe ga. De volgende dag moest ik gewoon naar school dus konden zij lekker uitslapen en kwamen ze me om 1 uur van school halen. We zijn gezellig met een stokbroodje en wat beleg op het plein voor de kathedraal gaan zitten en wat geluncht. Volgens hen was het erg warm, volgens mij was het vrij koud. Na de lunch gingen we een toeristische toer houden; de astronaut op de deur van de kathedraal, de Romeinse brug, de kikker op de voorkant van de universiteit zoeken, het huis van de schelpen etc. Na deze intensieve toer gingen we een verlate siestatijd houden en hebben we lang zitten relaxen in mijn appartementje. Allemaal op mijn bed, wat precies niet paste. En ik meer dan eens mijn eigen bed uit werd gegooid. Als oplossing ging ik maar bovenop Lise liggen, waar bovenop Sophie ging liggen die 10 minuten later de intelligente vraag stelde waarom wij onder haar waren gaan liggen. Zo ging het lachend door tot het eindelijk Spaanse etenstijd was. Als avondeten gingen we kip halen bij de onderburen, waarvan Lise tot we de kip in handen hadden dacht dat het een hamrestaurant was, en daarmee hebben we een hele lekkere kipsalade gemaakt. We kunnen wel wat! Lekker lang getafeld en de rest van de avond hebben we besteed met film kijken.
Donderdag gingen we bij mij lunchen na mijn lessen en hebben we na de siesta lekker lang geshopt. En niet te vergeten een heerlijk ijsje gegeten op plaza mayor. Wat we geloof ik elke dag hebben gedaan toen, zo lekker was het. ’s Avonds zijn we echt op zijn Spaans pas rond half 11 tapas gaan eten. Een aantal verschillende tapasbarretjes afgegaan en wat hapjes gescoord. Na de tapas gingen we uit. Marilise mocht bij een paar dingen naar binnen dus die kon ook zien waar ik altijd heen ga. Na een tijdje hebben we Lise naar mijn huis gebracht, die toen in mijn bed kon slapen. Gelukkig bleef Birta ook thuis en was mijn Japanse huisgenoot, zoals altijd, ook thuis dus was ze niet alleen. Sophie en ik zijn daarna nog langer uitgegaan. Je kan dus wel zeggen dat het een hele geslaagde avond was!
Vrijdagmorgen was het alweer tijd voor hen om uit te checken, balen! Nu echt balen, niet het Spaanse ¡Vale! (Oké!). Een woord dat voor veel verwarring zorgde. Nog even wat laatste dingen gescoord in de winkels en toen op naar de bus. Eenmaal in Madrid aangekomen hadden we een uitzicht in ons hostel over de daken van de stad badend in de ondergaande zon dus dat was errug mooi, ook poëtisch gezien. In Madrid nog wat toeristische dingen bekeken die niet te ver waren en daarna lekker gaan eten. Na het eten moesten er natuurlijk nog churros gescoord worden, dus dat ook meteen van de Spain-experience lijst afgestreept en toen waren ze er helemaal klaar voor om de volgende dag naar huis te kunnen.
’S Ochtends terwijl de feestende mensen nog stonden na te praten op straat op weg gegaan naar het vliegveld met de altijd onpraktische madrileense metro. Na het ontbijtje aldaar was het echt tijd om weer afscheid te nemen. Gezwaaid tot ze uit zicht waren, en toch weer even slikken, want wat was het geweldig om weer even te lachen om echt helemaal niks en weer de sfeer van hoe het thuis is mee te maken.
Gelukkig had ik een verkeerd buskaartje in de wacht weten te slepen dus moest ik tot half 10 wachten om die te veranderen. Vervolgens moest ik bij betalen en tot 1 uur wachten op de eerste bus naar Salamanca en waren Sophie en Marilise dus eerder thuis vanuit Madrid in Rotterdam dan ik in Salamanca. Maar het was het waard.
Zondagavond zijn Birta en ik uit eten gegaan met 3 arabische vrienden van ons en daarna na de film --in het Spaans, zonder ondertiteling.. ik zal hem nog eens in het Engels moeten kijken om alles te begrijpen..- dus dat was ook al een heel leuk avondje. Conclusie; deze week was een topper!
Morgen moet ik een presentatie houden in communicatieles, en overmorgen heb ik mijn examen, dus dat wordt is een keertje echt iets moeten doen hier! How exciting!
Van woensdag tot zaterdag ben ik weer in Madrid, maar dit keer met mijn papa. Que guay! Dat wordt veel de toerist uithangen, heb er zin an.
Hoop dat het goed gaat met iedereen, zelfs in het Nederlandse herfstweer!

Liefs uit Salamanca