Slovenen, IJslanders en Una Chica Agresiva

Aangezien ik al een echte Spanjaard ben geworden verschijnt dit verslag vandaag en niet op zondag, wat een beetje in de lijn der verwachtingen lag. Mañana, mañana! Maar hij is wel lang :)

Zondagavond kwamen er nieuwe mensen in de kamer waar eerst Katja en Anja zaten. Een Sloveens koppel van een jaar of 26 dat hier 3 weken blijft. Zij heeft hier Spaanse les net als wij. Hij is hier om haar te supporten. Hij zit dus de hele dag thuis. Aangezien ik de enige ben die vorige week ‘s middags les had was ik ook de enige die fijn mocht meegenieten van de Sloveense rockmuziek, of Engels, of soort van rock.. In ieder geval was het luide muziek die mij wakker maakte en dat was niet heel prettig. Maandag hadden ze al meteen 2 vrienden van school op bezoek terwijl ik doodleuk in mijn pyjama naar de douche liep, dus dat was ook even schrikken. Ze zijn gelukkig wel heel aardig, dat moet ik wel even zeggen voordat er een verkeerd beeld ontstaat. Als ze thuis zijn, bevinden ze zich eigenlijk altijd in hun kamer, maar meestal zijn ze niet thuis. Het verschil is niet echt te merken, tenzij ze muziek draaien. Of film kijken. Zoals ze dinsdagochtend om 6 uur besloten te doen. Ik dacht dat ze gek waren geworden en om 6 uur op waren gestaan om film te kijken, maar ze kwamen net terug van uitgaan.. Toen zijn ik en mijn wakkere hoofd éven op de deur gaan kloppen.

De IJslandse meisjes zijn nu veel vaker thuis en zijn heel gezellig. Zijn twee meiden uit Reykjavik (waar schijnbaar 2/3 van de IJslandse bevolking woont, dat zijn 200.000 mensen. Reken maar uit hoeveel mensen er dan in IJsland totaal wonen… Ik was ook verbaasd.) van 20 jaar (zie foto) Even voorstellen Birta en Margret. Birta werkt bij de IJslandse televisie en Margret studeert rechten. Nu ze vaker thuis zijn doe ik veel meer dingen met hen. Dan bouwen we de woonkamer om tot bioscoop en gaan we film kijken, maken we lekkere kipsalade of gaan uit met zn drieeën. Of natuurlijk naar het zwembad zoals gister en vandaag, heerlijk. Vandaag is Birta’s verjaardag dus Margret en ik zijn vanochtend vroeg opgestaan om ergens een ‘pastel de cumpleaños’ (verjaardagstaart) te scoren en net hebben we lekker mexicaans gegeten. Ze hebben me uitgenodigd om naar IJsland te komen voor een jaarlijks feest in de zomer. Dat is een traditie in IJsland op een groot eiland met 15.000 mensen, een soort muziekfestival. En ik moet nu wel komen, want “it’s not a question, it’s a mandatory procedure”.

Maandagavond ging ik met Belinda en 3 nederlandse jongens die zij kende naar beerpongavond in de Irish Rover. Belinda is een heel gezellig meisje uit Leiden, die ik heb ontmoet via Megan, want die woonden in hetzelfde huis. Belinda zit niet bij mij op school namelijk. De laatste twee weken ben ik vaak met haar uitgegaan en fijn nederlands gepraat en ons erg vermaakt. Zij speelde beerpong met 1 van die jongens onder de naam “Barrybadpak de holanda” (je moet er maar opkomen) maar na de eerste gewonnen ronde hadden de andere 2 jongens het overgenomen, en raad eens. Ze hebben gewonnen ook nog! Dan krijg je 50 euro en een t-shirt en nog wat dingetjes dus dat was wel even leuk voor ze dat ze hadden gewonnen.
Dinsdag had ik erg gezellige dag, ik zat namelijk alleen in de les comunicación. Bij grammatica was de Poolse jongen er wel, maar zijn vrouw was ziek dus hij ging daarna naar huis om voor haar te zorgen (aahhh) en bij grammatica zat deze week ook een Amerikaanse (denk ik) meneer die met zn familie een weekje Spaans ging leren. Maar die zat ook niet bij comunicación dus zat ik daar alleen. Was wel gezellig, want mijn lerares is heel leuk en we gingen gewoon kletsen en domino met Spaanse woorden doen. En het was goed om te wennen, want deze week zit ik de hele week alleen in de les! Omdat de enige die hier nog is uit mijn klas Jiyap uit Jordanië is, maar die komt heel vaak niet opdagen in de les, dus loopt hij achter. Lekker handig. En ik heb niet eens dezelfde leraressen.. Alleen mijn grammatica lerares Elena is nu mijn lerares voor communicatie. Vandaag was echt hilarisch, want ik dacht dat ze iets van een blaadje in haar haar had. Toen ik vroeg ‘que es esto?’ keek ze me even raar aan, en toen ging ze heel hard gillen en stampen en keihard lachen, want het blaadje bleek een vlindertje. Het was echt hilarisch, ze wilde het weghalen, maar ze durfde niet. Stond ze daar met haar multomap naar de muur te slaan. Met een blaadje heb ik het toen naar buiten gezet. Stoer he, dat ik een vlindertje weg durfde te halen. Voor grammatica heb ik nu een iets oudere lerares, Isabel. Ook zij is heel aardig gelukkig. Ik moet wel ineens heel hard werken zo in mijn eentje in de les.

Donderdag ging ik uit met Birta, Margret en Belinda en toen gebeurde er even iets onverwachts. Er lag een Aziatisch meisje te slapen op 1 van de banken in de discotheek Cubic en wij waren al de hele avond overal foto’s van aan het maken omdat Belinda’s laatste uitgaansavond was. Dus wij maken een foto, waar allemaal random mensen voorsprongen en er bij kwamen, maar toen werd ze wakker. Ik stond vlakbij haar maar gewoon in gesprek met mensen. Ineens krabt ze me op mijn rug, niet dat het pijn deed, maar ik schrik me 3 hoeden en 6 ongelukken dus ik draai me om. Wordt ze helemaal boos op een Duitse jongen van mijn school die er niks mee te maken had, die was gewoon met ons uit. Echt tot bijna een vuist in zijn gezicht aan toe. Je moet je voorstellen dat dit meisje niet de kleinste en dunste was. Dan gaat ze helemaal los tegen Belinda over die foto. Dus zij zegt sorry en dat het meisje even rustig moet doen en dat ze hem al verwijdert. Wij gingen toen maar even bij de bar staan en zeggen dat we maar geen foto’s meer maken die avond, want dit was ook niet nodig. Toen kwam ze ineens aanstormen en gooit de drankjeskaart (met houten kaarthouder) naar Belinda toe. Die rent van schrik achter de bar, waar de barmannen even raar van opkeken. De vrienden van het meisje probeerde haar tegen te houden, maar ze werd alleen maar bozer. Toen heeft zonder grappen de security haar eruit moeten zetten omdat ze wel “muy loca” was zoals de Spaanse barmannen zeiden, zelfs de DJ die normaal draait, maar toen even niet, kwam helpen. De security zei dat Belinda maar even beneden moest blijven en dat ze het zouden zeggen als het meisje weg was. Ik weet ook niet waarom ze niet boos op mij was en wel op Belinda. Maar in ieder geval, toen wilde dat meisje niet weggaan totdat Belinda sorry had gezegd. Belinda vond dat prima, zolang dat meisje er ook echt naar wilde luisteren. Eenmaal boven ging dat meisje met haar vuisten zwaaiend schreeuwen. Toen zijn de DJ en de security naast dat meisje gaan staan. Pas toen wilde ze luisteren. Belinda in haar beste Spaans gezegd van het spijt me heel erg. Heel erg sorry, we bedoelden er niks vervelends mee. Het meisje reageerde met dat ze heel heel boos is, dat het haar laatste avond was (waarom je dan in een discotheek ligt te slapen?) en met .. naja laten we zeggen iets erg onvriendelijks over meisjes in het Engels. Wij zijn daar maar niet op ingegaan en terug gegaan. Toen ze eenmaal weg was zijn we nog even gebleven en toen ook naar huis gegaan. Het was echt een rare avond. En wij weten ook weer, neem nooit een foto van een slapende reus.

Jammer genoeg is ook Belinda nu naar huis. Iedereen is dit weekend vertrokken lijkt het wel. Mijn Amerikaanse en andere Duitse vriend waar ik veel mee optrok zijn ook vertrokken. De school heeft zo weinig leerlingen deze week dat er alleen maar lessen in de ochtend zijn. Pas volgende week komen er weer veel nieuwe mensen.
Zaterdag ben ik met een Japanse vriendin van Kazú (zo schrijf je het dus) naar Valladolid gegaan. Dat is een stadje anderhalf uur ten noorden van Salamanca. Zij is 26, gaat als ze terugkomt trouwen met een man van 40 waar ze niet erg veel meer over vertelde en is in het algemeen niet heel spraakzaam, maar ze stond erop dat ik een stad met haar zou bezoeken. Nu vind ik het zelf ook wel leuk om te zien wat er behalve Salamanca hier in de buurt te zien is. Dus wij zaterdagochtend om 11 uur met de bus naar Valladolid. Het is een kleinere stad dan Salamanca wat voor ons wandelaars wel fijn was. Met ook een plaza mayor, maar toegegeven, wel wat minder indrukwekkend dan Plaza Mayor hier. Ze had een heel plan van alle dingen die ze wilden zien (ongeveer alles wat er te zien was) dus we hebben heel wat afgelopen. De kathedraal, een aantal kerken, het Christopher Columbus (Cristóbal Colón in het Spaans) museum, waar ik me prima vermaakte ook al was alles in het Spaans want je kon lekker interactief overal op drukken en dan gingen er mensen praten of een filmpje begon, leuk voor Spaanse kinderen, en voor mij :).Daarna gingen we naar het Cervantes museum (de schrijver van Don Quichote), lunchen op plaza mayor en naar het museum voor sculpturen. Het enige wat daar te zien was waren gouden beelden van priesters en gouden beelden van heiligen en nog meer gouden beelden en beelden van Maria met baby, maar vooral heel veel Jezus aan het kruis, ik denk minstens 50 in alle verschillende soorten en maten. Misschien al gemerkt aan de manier waarop ik het opschrijf, maar dat was voor mij niet het meest interessante museum van Valladolid. Aan het eind van de dag was ik doodop en heb de hele busreis terug geslapen.

Goed verhaal, lekker kort.
Liefs uit Salamanca