Priveles, Logica en El Hospital

De hele week alleen in de les was erg uitputtend, als je even niet oplet valt dat meteen op. Er is nooit iemand anders die de vraag voor je beantwoordt. Maar het was ook wel erg leuk en goed voor mijn Spaans natuurlijk. Mijn lerares grammatica is heel goed, we hebben in een week zo veel bijgespijkerd dat ik nu een level mag overslaan of zoals ze in het Spaans zeggen een level mag springen; “saltar un nivel”. Ik ga nu in plaats van naar A2.1 naar A2.2. Die level benaming zegt mij net zo weinig als het jullie waarschijnlijk zegt, maar het klinkt wel gaaf. Met Elena, mijn lerares comunicación (die eerst mijn lerares grammatica was, die) heb ik zoveel gelachen deze week, ze is echt hilarisch. Meestal maken we niet eens één oefening af, zijn we alleen maar aan het praten over nutteloze dingen, of over verschillen tussen Nederland en Spanje. Gaat ze filmpjes laten zien van haar familie die rare dansjes aan het doen is of vertelt ze over hoe ze struikelde in het midden van de dansvloer op de bruiloft van een collega afgelopen zaterdag en toen ze zichzelf wilde ophijsen aan een stoel de stoel ook omviel. Zij leert mij niet alleen Spaans, ik leer haar ook een beetje Nederlands. Zij leest de vertaling van sommige woorden die ze me geeft dan in het Nederlands op, en dan meestal zegt ze iets wat niet eens in de buurt komt, maar soms gaat het goed en dan is ze erg trots op zichzelf. Ze is ook steeds heel verbaasd over hoe logisch Nederlands is, want ik reageer nogal gefrustreerd als ze me woorden leert die totaal nergens op slaan en geen connectie hebben. Bijvoorbeeld het woord voor bioscoopstoel (wie bedenkt er nou een apart woord voor bioscoopstoel?) ‘butaca’, koelkast; ‘nevera’of vrachtwagen; ‘camión’. Toen ik vertelde dat het gewoon stoel van de bioscoop, koude kast en wagen die vracht vervoert in het Nederlands is moest ze toegeven dat dat eigenlijk wel heel veel logischer is. Al zijn sommige dingen in het Spaans logischer bijvoorbeeld waar wij een woord voor bedacht hebben “kluis” is in het spaans gewoon “sterke kassa”.

Maar oke genoeg Spaanse taal geleerd voor vandaag. Spaans eten is veel interessanter. Donderdag zijn we met een groep van 12 tapas gaan eten. Wij kenden maar een paar mensen, maar op 2 jongens na was iedereen heel aardig en was het erg gezellig. En hele lekkere tapas!
Omdat maandag niet echt geslaagd was voor uitgaan hadden we besloten Birta’s verjaardag op een andere dag te vieren, op door ons gedoopte ‘celebration day’. Bijvoorbeeld op donderdag, maar Margret voelde zich niet helemaal goed. Schijnbaar was dat al een tijdje en de dokter had gezegd als het niet wegging ze naar het ziekenhuis moest gaan. Zij zijn donderdagavond dan ook vroeg naar huis gegaan, ik ben toen nog gebleven met wat andere schoolgenoten en het was eigenlijk heel gezellig. Toen vrijdag zijn we toch maar naar het ziekenhuis gegaan met Margret. Dat was echt een lange zit. Wachten, wachten, wachten. In een gezellige, warme (lees: overvolle) wachtkamer. Eindelijk werd ze dan omgeroepen, moest ze paar snelle testjes doen en vervolgens weer wachten. En dat ging zo maar door. Ik wachtte op de gang, want er mocht maar een iemand mee de spreekkamer in. Tot er een mevrouw in het Spaans tegen me begonnen te praten/schreeuwen dat ik daar niet mocht wachten. Of tenminste ik denk dat ze dat zei aan de reactie van de andere mevrouw te zien waar ze dit tegen zei. Die keek even heel beduusd en ging er toen snel vandoor. Toen ben ik maar naar huis gegaan, want om nou in een wachtkamer vol met rochelende oude mensen te zitten was niet echt de ideale manier om mijn vrijdagmiddag door te brengen. Uiteindelijk bleek er niks ernstigs aan de hand te zijn en heeft ze een medicijn meegekregen voor de pijn. Gelukkig maar. Celebration day werd uiteindelijk vrijdag en een beetje zaterdag. Ook al was iedereen heel moe was het wel geslaagd dus dat was top.
Het is een beetje Nederlands weer deze week dus iedereen gaat ineens uit met lange broeken en vesten, maar dan is het binnen in de discotheken of barretjes weer veel te warm.. Ik weet het, je zal maar een probleem hebben in het leven. Volgende week wordt het weer veel beter en dan is het feest! Volgende week is het “ferias y fiestas Salamanca”. Ik heb er zoveel zin in, er zijn dan overal concerten en optredens op straathoeken, pleinen en plaza mayor. De hele dag door muziek op straat en het beste is; overal kleine, heel goedkope tapastentjes. Me gusta mucho!

Liefs uit Salamanca