Hace Mucho Tiempo

Hace mucho tiempo!
¨het is een tijd geleden!¨
Dat ik er iets op heb gezet, ik was druk druk druk met vrij weinig doen eigenlijk en het was heerlijk. Ik heb mijn laatste week geen les meer gehad, maar alleen maar activiteiten en excursies. Met de nieuwe groep mensen werd het gelukkig steeds gezelliger. Best vaak nog samen gegeten en met wat mensen gaan poolen in een barretje bij het strand ´Lazy Mon´. De zondag voor mijn ´adventure week´ had het de hele dag geregend dus ik was heel bang dat maandag ook zo zou zijn. Het was dan ook een hele opluchting dat de zon vol scheen en we konden gaan kayakken op Rio Sixaola. Onze gids voor de hele week, Mike, een canadees die ongeveer nooit een shirt droeg en om zijn lange blonde haar een bandana, was echt supertof en heel relax.Met hem, een goede vriendin Belinda en de schoolmanager Nanouk gingen we op pad. Na een uurtje rijden langs het ´indianendorp´ bri bri en stuk door de jungle en door rivieren, maakt ze allemaal niet uit, gingen we het water in. Het was heel erg mooi en heel rustig, je hoefde bijna niks te doen alleen met de stroom mee drijven. Af en toe waren er wat stroomversnellingen even peddelen en snelheid en dan weer rustig rondkijken naar de prachtige natuur. Aan de ene oever Costa Rica en aan de andere Panama. Aan de kant van Panama was een heel willekeurig geplaatste dutyfree shop in the middle of nowhere waar je heel goedkoop alcohol en verder de meest uiteenlopende dingen kon kopen. Er lag ook een bootje voor Costaricanen die illegaal hun spullen insloegen. Later op een strandje even pauze gehouden, beetje gezwommen en door naar het eind gekayakt.
Dinsdag was ook een hele leuke excursie, vooral omdat zoveel mensen meegingen. We waren met 8 mensen van de school op pad naar de watervallen van Bri Bri. Die liggen in de jungle dus we moesten wel even met de auto en en een stukje door de jungle wandelen. De tocht naar bovenop de waterval was best heftig. Het was vasthouden of wegglijden op sommige momenten. Wat het wel extra leuk maakte want om nou erheen te lopen op zo´n toeristenpad met hekjes eromheen is niks aan. Na de top liepen we nog een stukje door naar een kleiner watervalletje, waar je vanaf kon springen en een beetje zwemmen. Helemaal beneden aan de grote waterval gingen we weer zwemmen, maar dat was koud! En ik was uitgegleden daar wat niet heel prettig was, maar gelukkig er pijnlijker uitzag dan het was.
Woensdag ging Belinda weer gezellig mee op excursie en dit keer gingen we paardrijden vanaf Punta Uva (een heel mooi strand een stukje uit de buurt van puerto viejo) naar Manzanillo (ongeveer het laatste dorp voor Panama). Dat was heel leuk om een keer te doen en heel mooi ook. Aan het eind gingen we nog een stukje door de jungle en we mochten zelfs over het strand galloperen!
Donderdag zou ik nog gaan surfen, maar het was slecht weer en de golven waren niet goed om te surfen dus was het gewoon een rustig dagje. Nog een uurtje les in gehaald omdat Matias de week ervoor een uur te laat was. Vrijdag gingen weer veel mensen mee op snorkeltour. We gingen fietsend naar Punta Uva, wat met mijn laatste uitgaansavond de dag ervoor nogal een brakke bedoening was met zn allen. Helaas was het weer niet zo aan het meewerken. De zon was achter de wolken en de zee was vrij ruig, waardoor je weinig zag onderwater. Je kon zien dat het heel mooi zou zijn anders, maar de kleuren kwamen niet zo goed uit zo. Vrijdagavond nog met iedereen van de school gedineerd en daarna relax serie gekeken (dat doen we bijna elke avond gezellig met wat mensen) en daarna naar bed, want om 05:30 de volgende ochtend ging de wekker!
Zaterdag was echt geweldig, al zag ik bij het afscheid nemen ´s ochtends (ik mocht mensen wakker maken om dag te zeggen, wat een schatjes) nog niet in hoe dit een goede dag kon worden. Eenmaal in Turrialba, dorpje in de bergen ongeveer anderhalf a twee uur van puerto viejo vandaan, kreeg ik een ontbijtje en was ik eindelijk een beetje wakker. En dat was maar goed ook, want toen begon het avontuur! In het busje waarmee we naar de rivier reden werd alles uitgelegd en had de gids de 6 meisjes uitgekozen voor zijn ´team´en kon niet meer stoppen met tegen al zijn maten vertellen dat hij met 6 chicas in de boot zat die dag. Ik zat met alleen maar amerikaanse meisjes de gelukkig gelukkig waterdichte hoesjes om hun cameras hadden en ik daardoor fotos heb van het raften, chill. Het raften zelf was echt superleuk, ik was een beetje angstig als ik aan raften dacht, maar het was echt helemaal niet eng. Juist echt adrenaline op de heftigere rapids (stroomversnellingen) zeker als de gids ´DOWN!´ roept. Dan moet je in de boot gaan zitten en wordt je meegevoerd. En dan na 5 seconde ofzo ¨Up! Forward!¨ en wij weer zitten en peddelen als gekken. Er waren heel veel boten op het water wat het heel gezellig maakte omdat je rond dezelfde boten een beetje blijft altijd en dan iedereen gaat nat maken en andere gidsen pesten etc. Ook zijn er kayakkers mee voor de veiligheid die alles een beetje in de gaten houden. Na de lunch, die bestond uit tortillas met allemaal lekkere dingen, was onze gids ineens in een kayak gegaan en kregen wij een andere. Die was gelukkig ook heel geinig. Het meisje naast mij was steeds aan het filmen en werd door de eerste gids Miss USA genoemd omdat ze niks aan het doen was behalve lachen en zwaaien. Zij moest dan ook 1 keer voorop gaan zitten en dan wij achteruit peddelend een rapid af en de gids roepen: wel zwaaien he miss USA. Heel geinig. Bij de tweede gids gingen we een keer een rapid af met de mensen aan de linkerkant omgedraaid en allemaal vooruit peddelend dus we lieten onszelf keihard rondjes draaien als van die theekopjes op de kermis.Bij de rustige stukken mocht je uit de boot en kon je rustig in je zwemvestje met de stroom meedrijven. Die zwemplekken waren heel mooi, de tweede was bijvoorbeeld in een canyon dus echt tussen twee van die hele hoge muren van rots en jungle. Als we dan verder gingen trok de gids je zo aan je zwemvest weer de boot in. Ik vond het echt jammer toen het afgelopen was.
In het hostel in San Jose was ik gelukkig niet alleen, een meisje dat eerder op de school in puerto viejo had gezeten was er ook en we hadden ook nog om de zelfde tijd het vliegtuig dus dat was helemaal top.

Mijn avonturen over mijn reis naar Peru en mijn eerste indrukken hier komen volgende keer.

Heel veel liefs,
Anne Claire