!Pura Vida!

Ja hee hallo daar ben ik weer.
Dit keer ben ik in Puerto Viejo (de Talamanca), Costa Rica. Een klein stadje of eigenlijk een dorp in de buurt van de grens met Panama aan de caribische kust. En dat laatste is wel te merken. Ik heb de atlantische kust nog niet gezien, maar ik ben er vrij zeker van dat je er niet zoveel rastas, reggaemuziek en bob marley handdoeken kan vinden als hier. Om hier te komen ben ik eerst naar Panama City gevlogen, de vlucht was heel relaxed en ik kreeg heel veel eten, altijd mooi meegenomen. Naast mij zat niemand, terwijl het hele vliegtuig vol zat, gelukje, en daarnaast zat een jongen uit sao paolo die met familie en vrienden naar irak op vakantie was geweest.. ofzoiets, want hij sprak half portugees en ik verstond er bar weinig van.Op panama moest ik 4 uur wachten wat onwijs gezellig was, want er viel weinig te beleven. De aankomsthal is daar ook de vertrekhal en douane of iets wat daar op moest lijken heb ik uberhaupt niet gezien.Ze keken nog net naar mn paspoort omdat ik een buitenlands ticket had, maar daar bleef het bij. Dit vliegtuig was heel klein en ik zat naast een hele aardige (en hele dikke, dus dat was minder prettig in zo'n klein vliegtuig) meneer die me alles over costa rica ging vertellen en dat hij in san jose woonde en dat zijn vrouw zo goed kon koken en welke vulkaan ik moest bezoeken etc. Ik kreeg nog een volgeschreven servet mee met alle tips.In San José werd ik opgehaald en naar mn hostel gebracht en de volgende dag naar het busstation, dus dat was allemaal gelukkig goed gegaan. De bus reed niet op het normale tijdstip voor wat voor reden dan ook, dus dat was nog meer wachten. Uiteindelijk in de bus. De rit duurde 4 uur en een kwartier en ik zat deze keer naast een meneer die engels sprak en een beetje duits die uit de plek kwam waar ik heen ging dus daar kreeg ik ook weer uitgebreide uitleg over en over de honderden bananenplanten die we voorbij zijn gereden. De echte chiquita bananen!
Hier aangekomen was er nog niemand thuis dus even rustig het allemaal kunnen bekijken. het is een grote tuin waarin 2 bladerdaken staan. 1 daarvan is het klaslokaal, onder het andere dak zijn 3 hangmatten. De keuken is vrij groot met een grote tafel waar iedereen bijna elke avond met zn alle eet.

Iedereen is hier heel aardig, de eerste avond meteen mee uit eten geweest en opgenomen in de groep. Ze gingen me ook meteen alle bijnamen en dingen die ik moest weten in een stoomcursus bijleren en me aan hun lokale vrienden voorstellen. De rest van de week heb ik rustig aan gedaan een beetje alles bekeken en aan het leven wennen. Tijd kennen ze hier niet, ze surfen en dan als het donker wordt ga je eten. De tijden zijn hier veel nederlandser dan spaans. Eten rond een uur of 7 uitgaan om 11 uur en de barren sluiten 3 a 4 uur weer.
Ik heb 2 uur per dag alleen les hier. Dat heeft eigenlijk iedereen, alleen of met zijn tweeën les. Mijn leraar is heel geinig alleen hij zit me steeds om mijn spaanse accent uit te lachen. Na de les ga je hier naar het strand, of in de hangmat relaxen. Heel zwaar leven allemaal.

Donderdag ochtend ben ik met een paar anderen naar het animalrescuecenter geweest. Daar kon je heel veel dieren zien die naar dat center waren gebracht door een verwonding of iets dergelijks. Er waren heel veel slangen, allerlei soorten kikkers, vogels en een bijna tam hert. Je mocht de apenkooi in waardoor alle apen aan je gingen hangen en op je zitten, was leuk om eens mee te maken, maar wel een beetje tegennatuurlijk. Het hoogtepunt waren de luiaarden. Echt leuke beesten en ze glimlachen altijd zonder dat het er geforceerd uit gaat zien, indrukwekkend.
Verder zijn we deze week nog een aantal keer uit eten gegaan, wat hier gek genoeg goedkoper is dan in nederland, want het eten in de supermarkt is hier even duur en soms zelfs duurder. Het wordt ook niet voor niets het Zwitserland van midden-amerika genoemd.

Zondag ben ik met 3 meisjes van hier op "jungle-adventure" gegaan. Een rib uit mijn studentenlijf, maar wel heel erg leuk om te doen. We gingen met quads naar de jungle rijden, om daar vervolgens te gaan tokkelen, met een tarzanswing tussen de bomen door te gaan en abseilen van stukjes waterval. Tussendoor liepen we door de jungle en vertelde de gids ons wat weetjes over planten en dieren. Daarna met je wandelschoenen onder de modder achterop de quad het dorp terug inrijden was ook best een leuke ervaring.

Vandaag heeft het de hele dag geregend. Het is hier wel vaker nat met een tropisch buitje van een minuut of 5, maar deze houdt al een uur of 12 aan. En dat zijn geen geintjes die regenbuien hier. Gelukkig is het zo wispelturig dat het morgen wel weer heel mooi zal zijn.

Ik hoop dat alles goed met iedereen in Nederland, heel veel liefs uit Costa Rica,

Anne Claire